Jaka jest różnica pomiędzy TENS i EMS?

Porównanie TENS (przezskórnej stymulacji nerwów) i EMS (elektrycznej stymulacji mięśni), ze szczególnym uwzględnieniem ich mechanizmów, zastosowań i implikacji klinicznych.

 

1. Definicje i cele:

KILKADZIESIĄT:

Definicja: TENS polega na przyłożeniu do skóry prądu elektrycznego o niskim napięciu za pośrednictwem elektrod, głównie w celu łagodzenia bólu.

Cel: Głównym celem jest łagodzenie bólu ostrego i przewlekłego poprzez stymulację nerwów czuciowych, a tym samym modulację percepcji bólu i wspomaganie uwalniania endogennych opioidów.

 

Pogotowie ratunkowe:

Definicja: EMS polega na stosowaniu impulsów elektrycznych na grupy mięśni, wywołujących mimowolne skurcze.

Cel: Głównym celem jest poprawa funkcji mięśni, zwiększenie siły, zapobieganie zanikowi mięśni i wspomaganie rehabilitacji po urazie lub operacji.

 

2. Mechanizmy działania

KILKADZIESIĄT:

Teoria kontroli bramki: TENS działa głównie w oparciu o teorię kontroli bramki, zgodnie z którą stymulacja dużych włókien A-beta hamuje przekazywanie sygnałów bólowych przez małe włókna C do ośrodkowego układu nerwowego.

Uwalnianie endorfin: Prądy TENS o niskiej częstotliwości (1–10 Hz) mogą stymulować uwalnianie endorfin i enkefalin, które wiążą się z receptorami opioidowymi w mózgu, wywołując działanie przeciwbólowe.

Zmiana progu bólu: Stymulacja może zmienić próg odczuwania bólu, dzięki czemu osoby odczuwają go mniej.

Pogotowie ratunkowe:

Aktywacja neuronów ruchowych: EMS bezpośrednio aktywuje neurony ruchowe, prowadząc do rekrutacji i skurczu włókien mięśniowych. Skurcze mogą być dowolne lub mimowolne, w zależności od ustawionych parametrów.

Rodzaj skurczu mięśni: EMS może wywoływać zarówno skurcze izotoniczne (skracanie włókien mięśniowych), jak i skurcze izometryczne (napięcie mięśni bez ruchu), w zależności od zastosowania.

Lepszy przepływ krwi i regeneracja: Skurcze poprawiają miejscowe krążenie, co może pomóc w usuwaniu produktów przemiany materii i dostarczaniu składników odżywczych, tym samym wspomagając regenerację i naprawę mięśni.

3. Ustawienia parametrów

KILKADZIESIĄT:

Częstotliwość: Zwykle mieści się w zakresie od 1 Hz do 150 Hz. Niższe częstotliwości (1–10 Hz) są skuteczne w uwalnianiu endogennych opioidów, natomiast wyższe częstotliwości (80–100 Hz) mogą zapewnić szybszą ulgę w bólu.

Szerokość impulsu: Waha się od 50 do 400 mikrosekund; większa szerokość impulsu może stymulować głębsze warstwy tkanek.

Modulacja: Urządzenia TENS często mają ustawienia modulacji impulsów, które zapobiegają akomodacji, zapewniając ciągłą skuteczność.

Pogotowie ratunkowe:

Częstotliwość: Zwykle ustawiana w zakresie od 1 Hz do 100 Hz. Częstotliwości od 20 Hz do 50 Hz są powszechne w treningu mięśni, natomiast wyższe częstotliwości mogą powodować szybkie zmęczenie.

Szerokość impulsu: Zwykle mieści się w zakresie od 200 do 400 mikrosekund, co zapewnia skuteczną aktywację włókien mięśniowych.

Cykl pracy: Urządzenia EMS często wykorzystują zmienne cykle pracy, aby zoptymalizować fazy skurczu mięśni i regeneracji (np. 10 sekund pracy, 15 sekund przerwy).

 

4. Zastosowania kliniczne

KILKADZIESIĄT:

Leczenie bólu: powszechnie stosowane w przypadku takich schorzeń, jak przewlekły ból dolnej części pleców, choroba zwyrodnieniowa stawów, ból neuropatyczny i bolesne miesiączkowanie.

Ból pooperacyjny: Można go stosować w celu ograniczenia konieczności stosowania farmakologicznych środków przeciwbólowych po zabiegach chirurgicznych.

Efekty fizjologiczne: Może również zmniejszyć napięcie mięśni, poprawić sprawność ruchową i zwiększyć ogólny komfort pacjenta.

Pogotowie ratunkowe:

Rehabilitacja: Stosowana w fizjoterapii u pacjentów powracających do zdrowia po operacjach lub urazach w celu utrzymania masy mięśniowej i jej funkcji.

Trening siłowy: Stosowany w medycynie sportowej w celu zwiększenia siły i wytrzymałości u sportowców, często w połączeniu z tradycyjnymi metodami treningowymi.

Zarządzanie spastycznością: Może pomóc w zarządzaniu spastycznością w schorzeniach neurologicznych poprzez wspomaganie relaksacji mięśni i redukcję mimowolnych skurczów.

5. Umiejscowienie i konfiguracja elektrod

 

Umiejscowienie elektrod TENS:

Elektrody są strategicznie rozmieszczone nad lub wokół obszarów bólu, a ich konfiguracja często odpowiada wzorcom dermatomów lub punktom spustowym, aby zoptymalizować uśmierzanie bólu.

Umiejscowienie elektrod EMS:

Elektrody umieszcza się nad określonymi grupami mięśni, co gwarantuje pokrycie całego brzucha mięśnia i pozwala na uzyskanie skutecznych skurczów.

 

6. Bezpieczeństwo i przeciwwskazania

Bezpieczeństwo TENS:

Generalnie bezpieczne dla większości populacji, jednak zaleca się ostrożność w przypadku osób z pewnymi schorzeniami, takimi jak rozruszniki serca, zmiany skórne lub schorzenia upośledzające czucie.

Działania niepożądane są zazwyczaj minimalne i obejmują podrażnienie skóry lub dyskomfort w miejscach przyklejenia elektrod.

 

Bezpieczeństwo EMS:

Choć terapia EMS jest na ogół bezpieczna, należy zachować ostrożność podczas jej stosowania u pacjentów z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, w ciąży lub w przypadku niektórych schorzeń układu sercowo-naczyniowego.

Do zagrożeń należą: ból mięśni, podrażnienie skóry, a w rzadkich przypadkach rabdomioliza w przypadku niewłaściwego stosowania.

 

Wniosek:

Podsumowując, TENS i EMS to cenne metody elektroterapii, z których każda charakteryzuje się odmiennymi mechanizmami, zastosowaniami i efektami terapeutycznymi. TENS koncentruje się przede wszystkim na łagodzeniu bólu poprzez stymulację nerwów czuciowych, podczas gdy EMS jest wykorzystywany do aktywacji mięśni i rehabilitacji.


Czas publikacji: 06.12.2024